Dec 7, 2012

Jak odstraszyć szkodniki z roślin ozdobnych


Jak odstraszyć szkodniki z roślin ozdobnych

Autorem artykułu jest skrzydlata

Zjawisko allelopatii, czyli wzajemnego oddziaływania roślin na siebie, zostało zaobserwowane już kilka tysięcy lat temu. Może ono być korzystne i niekorzystne dla samej rośliny, jak i dla jej potomstwa.
Nie trzeba mieć specjalistycznej wiedzy, a jedynie zmysł czy chęć obserwacji otoczenia, aby zauważyć, że np. pod orzechem włoskim inne rośliny kiepsko rosną - nawet chwasty nie wykazują dobrej kondycji. Spacerując po lesie czasem trafiamy na gąszcz malutkich siewek wokół np. buka czy grabu, a w innym miejscu, choć nasion leży pełno  - ani jednej siewki. Dzieje się  tak, bo zdrowy okaz dorosłego drzewa nie pozwala, aby pod bokiem wyrosła mu konkurencja, wydzielając do gleby substancje, które hamują wzrost innych roślin. Kiedy jednak ze wspomnianym okazem zaczyna dziać się coś niedobrego, aby przedłużyć żywot swoich genów „zezwala” on na to, by nasiona skiełkowały.
Tę właściwość roślin można wykorzystać w ogrodzie dla ochrony ich przed chwastami czy nawet szkodnikami. Temat nieobcy jest dla osób, które stosują się do kalendarza biodynamicznego, gdzie w formie czytelnych tabel podane jest zestawienie, które warzywa najlepiej czują się w czyim sąsiedztwie.
Poniżej kilka przykładów niekorzystnego oddziaływania roślin na szkodniki:
nornice odstrasza - szachownica, czosnek i nostrzyk czarny;
mszyce odstrasza - anyż, czosnek, kolendra, mięta, szczypiorek, wrotycz;
bielinka – hyzop, szałwia, tymianek;
myszy – mięta, gorczyca, oleander;
przędziorki – cebula, czosnek, por;
ślimaki – begonia, czosnek;
nicienie – aksamitka, nagietek;
komary odstraszają – bazylia, mięta, lawenda, kocimiętka, katalpa czy bodziszek;
stonkę ziemniaczaną odstraszy chrzan i konopie;
krety odstraszy bazylia i aksamitka
---

zapraszam na ogrodowy-maniak.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Roślinne preparaty w ochronie roślin

Roślinne preparaty w ochronie roślin

Autorem artykułu jest skrzydlata


W dobie coraz bardziej skażonego środowiska, panoszących się chorób cywilizacyjnych, człowiek szuka rozwiązań, które w sposób bezpieczny dla jego zdrowia i otoczenia będą chroniły plony przed chorobami i szkodnikami.

Wiemy o leczniczym i profilaktycznym działaniu ziół na organizm ludzki – tę cechę roślin możemy wykorzystać w walce z patogenami roślinnymi. Nie dość, że samodzielnie przygotowane preparaty są skuteczne, to jeszcze bezpieczne i tanie w przygotowaniu i proste w zastosowaniu. Do najczęściej wykorzystywanych roślin należą pokrzywa, czosnek, paprocie, skrzyp, żywokost, wrotycz, bylica piołun czy pomidor.

Zbiór i suszenie roślin

Rośliny zbiera się  w czasie suchej, słonecznej pogody, po obeschnięciu rosy, w fazie rozwojowej określonej dla każdej z roślin. Suszenie przeprowadza się tuż po zbiorze, w miejscu zacienionym i przewiewnym, najlepiej pod zadaszeniem, powiązane w pęczki lub rozłożone cienkimi warstwami. Grube łodygi czy korzenie trzeba pokroić, aby wyschły szybciej, dzięki temu zachowają więcej substancji czynnych. Wysuszone rośliny przechowujemy w suchych i przewiewnych pomieszczeniach w woreczkach z płótna lub papieru oznaczonych czytelnymi etykietami.

Przygotowanie preparatu

Preparaty roślinne przyrządza się z ziela świeżego lub suszonego w określonej proporcji. Ziele należy rozdrobnić, a powstały preparat dodatkowo przecedzić przez podwójną warstwę gazy lub płótno lniane, wyciskając dokładnie płyn znajdujący się w napęczniałym surowcu.

Stosowanie preparatu

Opryskiwanie lub podlewanie preparatem należy powtarzać kilkakrotnie w okresie zagrożenia lub wystąpienia patogenów roślin. Pod wpływem promieniowania słonecznego preparaty szybciej tracą właściwości toksyczne, dlatego zabiegi dobrze jest wykonywać po południu (co nie dotyczy preparatu ze skrzypu polnego). Dodanie do preparatu szarego mydła w ilości około 100g na 10 litrów wody zwiększy jego przyczepność.

Rodzaje preparatów

Gnojówka roślinna

1 kilogram świeżego ziela zalewamy 10 litrami zimnej wody, najlepiej deszczowej. Naczynie może być drewniane, kamionkowe lub plastikowe, nie wolno jednak używać naczyń metalowych. Fermentacja ziela powinna odbywać się w warunkach tlenowych, z tego względu gnojówkę musimy przynajmniej raz dziennie dokładnie wymieszać. Naczynie z preparatem przykryć należy siatką, zapobiegającą topieniu się owadów lub nawet małych ssaków, ale taką, która zapewnia swobodny przepływ powietrza. Podczas fermentacji wydzielać się będzie nieprzyjemny zapach, który można złagodzić, dodając 200-400 g  mączki skalnej. Cały proces fermentacji trwa w zależności od pogody około 2 do 4 tygodni (w wyższej temperaturze przebiega szybciej), a jego zakończenie można rozpoznać po klarowności preparatu, który przestaje się pienić. Gnojówki z takich roślin jak pokrzywa, skrzyp polny, żywokost, mają największe znaczenie w nawożeniu roślin oraz zwalczaniu niektórych ich patogenów.

Wyciąg roślinny (nastój)

Świeże lub suszone ziele zalewa się zimną wodą i zostawia na około 12-24 godziny, aż do wytworzenia lekkiej pianki. Przecedzony wyciąg najlepiej użyć tego samego dnia, gdyż po tym czasie następuje jego fermentacja - starszy niż jeden dzień wyciąg można pozostawić do całkowitego przefermentowania.

Wywar (odwar)

Świeże lub suszone zioła zalewa się zimną wodą na okres 12-24 godzin, a po tym czasie gotuje się je na słabym ogniu przez około 30 minut i pozostawia po przykryciem do wystygnięcia. Zamknięty w słoiku wywar zachowuje właściwości przez jakieś 3-4 miesiące, natomiast bez zamknięcia około tygodnia.

Napar

Świeże lub suszone rośliny zalewamy wrzącą wodą i pozostawiamy pod przykryciem jakieś 20-30 minut, aż wystygną. Napar, podobnie jak wyciąg, musimy wykorzystać jeszcze  tego samego dnia.

---

 Przepisy na preparaty z roślin na ogrodowy-maniak.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zielona ściana, czyli o ogrodzie wertykalnym słów kilka

mailing shopping 600x400

179z³ zamiast 325,16z³ za 16 wk³adow do maszynek do golenia
20z³ za 4 pomadki* 4 czesciowy zestaw patelni za 169z³* zegarki i tablety do 50%* taniej

{%Janina%} {%Kowalska-Nowak%}

Zielona ściana, czyli o ogrodzie wertykalnym słów kilka

Autorem artykułu jest skrzydlata


Przestrzeń miast i otoczenia wokół nas coraz bardziej się zawęża. Budujemy coraz więcej i coraz wyżej, zamykając sobie widoki na zielony horyzont. A już naukowo potwierdzone jest, że człowiek dla zachowania „zdrowia duszy i ciała” potrzebuje wypoczynku i świeżego powietrza, a najlepiej można to uzyskać, obcując właśnie z naturą.

Ale w zagęszczonym od budynków, parkingów i ulic mieście trudno wygospodarować miejsce jeszcze dla roślin. Bardzo ciekawym i pomocnym w tej kwestii rozwiązaniem może stać się zakładanie tzw. wertykalnych ogrodów, zwanych również pionowymi ogrodami lub po prostu zielonymi ścianami. Nazwa „zielone ściany” mogłaby sugerować, że chodzi o obsadzanie murów i elewacji budynków pnączami, ale konstrukcja takich założeń i dobór roślin są zupełnie inne.

Wertykalny ogród składa się z trzech części: metalowej ramy, warstwy PVC i warstwy filcu. Metalową ramę wiesza się na ścianie, chociaż można też wykonać ramę wolnostojącą. Zapewnia ona warstwę powietrza, która służy jako wyśmienity izolator termiczny i dźwiękowy. W ramie montuje się płytki PVC o grubości ok. centymetra.  Zapewnia ona konstrukcji pewną dozę sztywności i sprawia, że będzie ona wodoszczelna. Ostatnią istotną warstwę stanowi poliamidowy filc, który należy przymocować do PVC - tej warstwie rosną korzenie. Filc jest odporny na niszczycielskie działanie korzeni, a jego właściwości zapewniają równomierne rozprowadzanie wody. Rośliny umieszcza się w filcu w formie nasion, sadzonek lub szczepek, gęstość sadzenia powinna wynosić około 30 roślin na metr kwadratowy. Podlewanie następuje od góry. Wodę kranową należy wzbogacić suplementami odżywczymi. Podlewanie i nawożenie odbywa się automatycznie. Technologia tworzenia takiego ogrodu wymaga dopasowania roślin m.in. pod względem wymagań co do temperatury, wilgotności, zanieczyszczenia środowiska.
Całkowita masa wertykalnego ogrodu, włączając w to rośliny i ramę, nie powinna przekraczać 30 kg na metr kwadratowy. Dlatego pionowy ogród może być umieszczony na każdej ścianie bez ograniczeń względem jej grubości, wysokości czy wytrzymałości.

---

po więcej zapraszam na ogrodowy-maniak.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zwiastuny wiosny

mailing shopping 600x400

179z³ zamiast 325,16z³ za 16 wk³adow do maszynek do golenia
20z³ za 4 pomadki* 4 czesciowy zestaw patelni za 169z³* zegarki i tablety do 50%* taniej

{%Janina%} {%Kowalska-Nowak%}

Zwiastuny wiosny

Autorem artykułu jest skrzydlata


Pierwsze wiosenne kwiaty pojawiają się wraz z cieplejszymi promieniami słońca. Niektóre z nich przy ciepłej i bezśnieżnej zimie zakwitają już w lutym albo i wcześniej. I nie tylko byliny pierwsze budzą się na wiosnę – w świecie roślin można znaleźć również takie drzewa, krzewy i grzyby.

Spośród  wczesnowiosennych kwiatów  mamy już w czym wybierać, wiele z tych gatunków to rośliny cebulowe wysadzane do gruntu jesienią. Należą do nich  ranniki, przebiśniegi, cebulice, krokusy, irysy żyłkowe, śnieżyca wiosenna.  Zakwitają już w marcu i nawet gdy spadnie na nie lekki śnieg, nie wyrządza roślinom specjalnych szkód. Wiele roślin, które dziś spotykamy w ogrodach, zawędrowało tam dzięki zapalonym miłośnikom roślin, szkółkarzom, którzy jeszcze je „uszlachetniają” w większe czy pełniejsze kwiaty,  kolejne kolory płatków czy inne rozmiary. Niemniej i dziś, wybierając się do liściastego lasu w kwietniu, możemy spotkać kolorowe dywany kwiatów. W naszym ropczyckim rejonie najczęściej występują zawilec gajowy oraz dużo rzadszy zawilec  żółty i gałązkowy (wszystkie gat. pod ochroną, więc jest bezwzględny zakaz ich zrywania), kolejno w sąsiedztwie zawilców będą ziarnopłon  wiosenny o żółtych kwiatach i delikatna, również żółtokwitnąca złoć żółta, różowa i biała kokorycz pusta, delikatna przylaszczka pospolita  oraz  miodunka plamista o różowo-niebieskich kwiatach wabiących pszczoły. Rzadziej już w lesie, ale jeszcze często w starych parkach i na cmentarzach można natknąć się na barwinek pospolity – zimozieloną bylinkę o płożących pędach i delikatnych niebiesko-fioletowych oraz białych kwiatach pojawiających się wśród gęstego listowia. Nad strumykami, stawami czy oczkami wodnymi jako jeden z pierwszych zakwita kaczeniec, czyli knieć błotna – należy jednak pamiętać, że w czerwcu, podobnie jak u cebulowych, jego nadziemna część zanika i  aby nie pozostało puste miejsce na rabacie, można obok podsadzić jakąś inną roślinę.

Jako jedne z pierwszych  na ogrodowych rabatach zakwitają również pierwiosnki – najszybszy z nich pierwiosnek gruziński swoimi kwiatami przywabia nie tylko pszczoły, ale i nasze spojrzenia już od początku kwietnia. Nie można jeszcze zapomnieć o bardzo pospolitych, ale „obowiązkowych” i pięknych w swej prostocie bratków i stokrotek. Te dwuletnie rośliny praktycznie nie wymagają zabiegów pielęgnacyjnych – same się sieją i nie mają szczególnych wymagań pielęgnacyjnych. Te stokrotki i bratki, które przy długiej jesieni zdążyły zakwitnąć przed nastaniem mrozów, swoimi kwiatami zdobią rabaty przy bezśnieżnej zimie, a stokrotki rozwijają się w trawniku do słońca już przy temp. +2 st. C.

---

po więcej zapraszam na ogrodowy-maniak.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Dec 6, 2012

Zasady tworzenia kompozycji ogrodowej

mailing shopping 600x400

179z³ zamiast 325,16z³ za 16 wk³adow do maszynek do golenia
20z³ za 4 pomadki* 4 czesciowy zestaw patelni za 169z³* zegarki i tablety do 50%* taniej

{%Janina%} {%Kowalska-Nowak%}

Zasady tworzenia kompozycji ogrodowej

Autorem artykułu jest skrzydlata


Drzewa i krzewy tworzą szkielet ogrodu. Dzielą jego przestrzeń, izolują, osłaniają od uciążliwego sąsiedztwa. Te iglaste czy o zimotrwałych liściach zdobią ogród przez cały rok.

Osoby stawiające pierwsze kroki w urządzaniu swojego ogrodu cieszą się każdą zakupioną rośliną i każdą z nich chcą  oddzielnie wyeksponować. Przed kupnem roślin koniecznie trzeba wziąć pod uwagę ich ostateczne rozmiary i wyobrazić sobie, jak po latach wypełnią przestrzeń działki. Częstym błędem jest ich zbyt gęste sadzenie - to może sprawić, że te o większej sile wzrostu zdominują i przysłonią mniejsze i bardziej delikatne. Innym rozwiązaniem jest sadzenie roślin pojedynczo. Ten zabieg jest celowy i przynosi zamierzony efekt w wypadku, gdy dysponujemy dużą przestrzenią ogrodu i drzewa są w znacznej odległości od siebie. Tak prezentujące się rośliny zwane są soliterami – ale takich okazów może być 2-3  w ogrodzie. W przypadku, gdy cały trawnik „upstrzony” będzie takimi pojedynczymi roślinami, wprowadzimy sobie chaos do ogrodu oraz utrudnimy prace związane np. z koszeniem trawnika. Jeśli chodzi o tworzenie kompozycji, to sama natura podpowiada gotowe rozwiązania – wystarczy spojrzeć na śródpolne zarośla. Rośliny, samoistnie wysiewając się czy rozrastając, tworzą kilkugatunkowe grupy, gdzie wyższe sztuki są w środku, a niższe na zewnątrz. Kompozycje w ogrodzie możemy tworzyć z roślin o różnym pokroju,  na zasadzie doboru gatunków pod względem barwy i faktury liści oraz  pory kwitnienia i barwy kwiatów. Przystępując do tworzenia takiej grupy w ogrodzie, warto trzymać się kilku podstawowych zasad:

-  lepiej mniej gatunków, ale zróżnicowanych (ludzki umysł 3-7 różnych elementów kompozycji odbiera pozytywnie i szereguje sobie, przy większej liczbie taką kompozycję zaczyna odbierać jako nieuporządkowaną);

-  elementy kompozycji powinny być zróżnicowane pod względem wysokości (kolejny mniejszy element nie powinien być wyższy niż 1/3–1/2 wysokości wyższego elementu;

- zawsze z przodu sadzimy niższe okazy, a z tyłu wyższe;

- dobrze jest zastosować różne kolory lub przynajmniej odcienie jednej barwy dla wyodrębnienia każdego elementu;

- nie zaleca się sadzenia roślin w jednej linii (chyba, że jest  to szpaler lub żywopłot).

Na początek dobrym rozwiązaniem będzie tworzenie 3-elementowych grup z roślin iglastych.

---

zapraszam na ogrodowy-maniak.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Trawnik w terenach zieleni

mailing shopping 600x400

179z³ zamiast 325,16z³ za 16 wk³adow do maszynek do golenia
20z³ za 4 pomadki* 4 czesciowy zestaw patelni za 169z³* zegarki i tablety do 50%* taniej

mailing shopping 600x400

179z³ zamiast 325,16z³ za 16 wk³adow do maszynek do golenia
20z³ za 4 pomadki* 4 czesciowy zestaw patelni za 169z³* zegarki i tablety do 50%* taniej

{%Janina%} {%Kowalska-Nowak%}

Trawnik w terenach zieleni

Autorem artykułu jest skrzydlata


Trawnik jest podstawowym elementem w terenach zieleni i powinien zajmować 40-70% ich powierzchni. Jest najbardziej naturalnym i najprostszym pokryciem powierzchni gleby.

Do cech trawnik decydujących o jego wartościach estetycznych należą:

► jednolitość – jednakowy pod względem struktury typ roślin. Chwasty, miejsca zasuszone, wydeptane i źle skoszone naruszają tę cechę.

► gładkość – wynika z dokładności wymodelowania powierzchni terenu i jakości koszenia. Cecha ta może zostać „zepsuta” przez kretowiska, osiadanie ziemi, ślady kół wyciśnięte przez samochód, złe koszenie.

► intensywna barwa zielona – zależy od sposobu użytkowania i pielęgnacji oraz od gatunków tworzących darń.

 

Rodzaje trawników

Podziału dokonuje się ze względu na wartość estetyczną, skład gatunkowy, sposób użytkowania i pielęgnacji. Najczęstszy podział to:

- ogrodowe = dywanowe – mają największą wartość estetyczną, są gładkie, intensywnie zielone i dzięki intensywnej pielęgnacji, nawożeniu i koszeniu przypominają dywan. Można je zakładać w każdych warunkach. Stosuje się zazwyczaj 3-4 gatunki, nie dopuszczając do zmiany składu gatunkowego.

- parkowe – mają właściwości pośrednie między ogrodowymi a naturalnymi łąkami. Kosi się je znacznie rzadziej niż w/w, a skład gatunkowy jest bardzo zróżnicowany. Wysiewa się tylko gatunki, które pełnią rolę pionierską. To jakość i częstotliwość wykonywania zabiegów decyduje o składzie gatunkowym  tego trawnika i jego wartościach estetycznych.

- trawniki specjalne – obejmują nawierzchnie trawiaste stosowane w obiektach sportowych, na lotniskach. Powinny one mieć cechy trawników dywanowych, a jednocześnie wykazywać dużą odporność na deptanie, ścieranie i zrywanie.

- zadarnienia – to płaskie pokrycie gleby roślinami tzw. okrywowymi. Stosuje się je tam, gdzie założenie trawnika jest utrudnione (skarpy, duży cień, erozja). Są to tereny pośrednie między trawnikiem a innymi formami stosowania roślin. W zależności od użytych roślin, mogą mieć duże wartości dekoracyjne.

 

WYMAGANIA WOBEC TERENÓW PRZEZNACZONYCH POD TRAWNIK

Do cech trawnika będących przedmiotem projektowania należą:

- rozmiary trawnika – wynikają z przyjętych w projekcie proporcji w stosunku do innych elementów obiektu. Lepiej komponuje się i jest przyjmowana jedna większa powierzchnia niż kilka małych. Łatwiejsza i bardziej ekonomiczna jest pielęgnacja.

- kształt i dostępność trawnika – unikać należy projektowania ostrych załamań i zwężeń (utrudnione koszenie) ani przeszkód w postaci rabat czy konarów (konieczność przenoszenia kosiarki), projektowania trawnika pod zwisającymi gałęziami.

- ukształtowanie powierzchni trawnika i spadki – powierzchnia powinna być płaska (dopuszcza się niewielkie pofałdowanie). Jako max. pochyłość przyjęto 15%. Niewielkie spadki 3-5 % są nawet pożądane ze względu na powierzchniowe odprowadzenie wody.

- sąsiedztwo trawnika – unikać należy zakładania trawników pod drzewami płytko korzeniącymi się (żółknięcie). Aby uniknąć konieczności dokaszania ręcznego trawników, należy zachować następujące odległości: 5-10 cm od nawierzchni (chyba że jest ona wykonana na równi z trawnikiem), 20-30 cm od pnia drzewa, 15-20 cm od ściany budynku czy murka.

---

zapraszam na ogrodowy-maniak.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak legalnie wyciąć drzewo na działce?

shopping_728x90

Jak legalnie wyciąć drzewo na działce?

Autorem artykułu jest Andrzej Nowakowski


W obecnych czasach samowolne wycięcie drzewa rosnącego na naszej działce jest niezgodne z prawem i nierzadko mogą nas za to spotkać niemałe kary. Być może dla wielu ludzi tego typu przepisy są nieco absurdalne ale prawa należy przestrzegać.

Dobrze więc byłoby wiedzieć co należy zrobić, abyśmy mogli w pełni legalnie wyciąć chociażby przeszkadzające nam akurat drzewo. Procedura z tym związana może znacznie różnić się na przykład od konkretnego rodzaju działki na której rośnie takie drzewo, zatem warto przynajmniej trochę zapoznać się ze związanymi z tymi przepisami.

Na samym początku musimy wspomnieć o tym, że legalna wycinka drzew w większości przypadków wymaga od nas zdobycia odpowiedniego zezwolenia, choć równocześnie nie zawsze jest to konieczne – czasami może się okazać, że konkretny rodzaj drzewa lub krzewu rosnącego na naszej działce nie podlega takiemu obowiązkowi. Tak czy inaczej, w każdym przypadku musimy złożyć wniosek o zezwolenie na wycinkę w swoim urzędzie gminy. Powinien on zawierać najbardziej podstawowe dane, takie jak przede wszystkim rodzaj naszej działki oraz informacje na temat jej właściciela; jeżeli nie należy ona bezpośrednio do nas, to w takim wniosku powinna również znaleźć jego zgoda.

Dopiero wówczas dowiemy się, czy takie zezwolenie jest nam w ogóle potrzebne, i jeśli tak – to będziemy mogli je otrzymać. Dość powszechnie panującym obecnie mitem jest to, że w każdym przypadku po uzyskaniu takiej zgody będziemy musieli również wnieść stosowną opłatę, co naturalnie nie jest prawdą. W wielu przypadkach – takich jak chociażby działka przeznaczona pod prowadzenie działalności gospodarczej – nie będzie to konieczne. Warto równocześnie pamiętać o tym, że takie opłaty i tak są dużo niższe niż ewentualne kary za wycinanie drzew bez pozwolenia.

Oprócz tego musimy zwrócić uwagę na to, że wycinka drzew jest obecnie oferowana przez wiele profesjonalnych firm – skorzystanie z takiej usługi może być doskonałą propozycją, bowiem w niektórych przypadkach samodzielne wycięcie drzewa może sprawić nam wiele problemów.

 W większości przypadków procedura związana z uzyskiwaniem zezwolenia na wycięcie drzewa nie jest szczególnie skomplikowana, choć czasami możemy na to potrzebować nieco czasu. Jak najbardziej warto jednak znać wszystkie związane z tym przepisy, bowiem dzięki takiej wiedzy często będziemy mogli uniknąć niemałych problemów z prawem oraz przede wszystkim ogromnych kar pieniężnych, jakie grożą nam za nielegalną wycinkę drzew.

---

Więcej na temat wycinki drzew dowiesz się ze strony: Green Garden - wycinka drzew w Warszawie

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak dbać i pielęgnować drewniane meble ogrodowe?

shopping_728x90

Jak dbać i pielęgnować drewniane meble ogrodowe?

Autorem artykułu jest dziqa85


Lakierowane meble ogrodowe są produktami narażonymi na różnego rodzaju porysowania. Ich pielęgnacja powinna być wykonywana w taki sposób, aby warstwa lakieru nie ulegała drobnym uszkodzeniom, które negatywnie wpływają na prezencję mebli i obniżą ich żywotność.  

Drewniane meble ogrodowe, pokryte warstwą lakieru, można pielęgnować za pomocą mokrej ściereczki z dodatkiem płynu do mycia naczyń bądź z dodatkiem zwykłego, rozpuszczonego w letniej wodzie mydła. Mieszanina detergentów nie powinna być zbyt intensywna, ponieważ może to doprowadzić do powstania białego nalotu. Za najodpowiedniejszą proporcję przyjmuje się łyżkę detergentu bądź szklankę płatków mydlanych, rozpuszczanych w jednym litrze cieplej wody. Lakieru nigdy nie powinno się czyścić na sucho, ponieważ w ten sposób można bardzo szybko porysować powierzchnię drewnianych mebli do ogrodu. Po wyczyszczeniu mebli za pomocą detergentu, warto przetrzeć je ponownie za pomocą ściereczki nasączonej czystą wodą. Dzięki temu z powierzchni lakieru zostaną usunięte wszystkie ślady płynu.

Ostatnim etapem pielęgnacji lakierowanych, drewnianych mebli do ogrodu, jest przetarcie ich powierzchni suchą szmatką oraz pozostawienie w miejscu osłoniętym przed silnymi promieniami słonecznymi. Taka pielęgnacja mebli lakierowanych jest bardzo skuteczna i w pełni wystarczająca. Dużym błędem jest pielęgnowanie mebli ogrodowych preparatami służącymi do czyszczenia mebli przebywających we wnętrzach domów. Preparaty te przeważnie zawierają dużą ilość alkoholu, który może w znaczącym stopniu wysuszyć meble ogrodowe, zniszczyć ich powierzchnię i doprowadzić do licznych przebarwień wszystkich elementów mebli, które przebywają w pełnym słońcu.

Przeważnie meble ogrodowe pielęgnowane niewłaściwymi preparatami trzeba ponownie konserwować, a w przypadku pojawienia odbarwień należy jak najszybciej usunąć starą warstwę lakieru i na nowo polakierować wszystkie elementy mebli. 

---

alexmeble

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Nov 12, 2012

JARZMIANKA Moulin Rouge Nazwa łacińska: ASTRANTIA

shopping_728x90
JARZMIANKA 

Nazwa łacińska: ASTRANTIA 

 Rodzina: Umbelliferae - Baldaszkowate 

Występuje w południowej i środkowej Europie, głównie w górach. W Polsce występuje głównie na południu. Ma kwiaty białe lub czerwonawe w baldaszkach, lecz nie zebrane w baldach złożony, jak u większości przedstawicieli rodziny. Liście dłoniasto wcinane, podobne do liści klonu. Jest to jedna z ładniejszych roślin naszej flory, stąd dość często uprawiana jako ozdobna bylina ogrodowa lub parkowa. Wymaga podłoża umiarkowanie wilgotnego, przepuszczalnego, próchnicznego. Stanowiska półcienistego. 


 Odmiana: Moulin Rouge 
Kolor: czerwono-zielony 
 Kwitnienie: czerwiec-lipiec 
Wysokość rośliny: 60 cm 
Stanowisko: półcień

JARZMIANKA Nazwa łacińska: ASTRANTIA

shopping_728x90
JARZMIANKA
Nazwa łacińska: ASTRANTIA

Rodzina: Umbelliferae - Baldaszkowate
Występuje w południowej i środkowej Europie, głównie w górach. W Polsce występuje głównie na południu. Ma kwiaty białe lub czerwonawe w baldaszkach, lecz nie zebrane w baldach złożony, jak u większości przedstawicieli rodziny. Liście dłoniasto wcinane, podobne do liści klonu. Jest to jedna z ładniejszych roślin naszej flory, stąd dość często uprawiana jako ozdobna bylina ogrodowa lub parkowa. Wymaga podłoża umiarkowanie wilgotnego, przepuszczalnego, próchnicznego. Stanowiska półcienistego.

Odmiana: major Ruby Cloud
Kolor: czerwony

Kwitnienie: czerwiec-lipiec
Wysokość rośliny: 50-80 cm
Stanowisko: półcień

JARZMIANKA major Roma Nazwa łacińska: ASTRANTIA

shopping_728x90
Nazwa łacińska: ASTRANTIA

Rodzina: Umbelliferae - Baldaszkowate
Występuje w południowej i środkowej Europie, głównie w górach. W Polsce występuje głównie na południu. Ma kwiaty białe lub czerwonawe w baldaszkach, lecz nie zebrane w baldach złożony, jak u większości przedstawicieli rodziny. Liście dłoniasto wcinane, podobne do liści klonu. Jest to jedna z ładniejszych roślin naszej flory, stąd dość często uprawiana jako ozdobna bylina ogrodowa lub parkowa. Wymaga podłoża umiarkowanie wilgotnego, przepuszczalnego, próchnicznego. Stanowiska półcienistego.

Odmiana: major Roma
Kolor: różowa

Kwitnienie: czerwiec-lipiec
Wysokość rośliny: 40-60 cm
Stanowisko: półcień


JARZMIANKA Nazwa łacińska: ASTRANTIA

shopping_728x90
Nazwa łacińska: ASTRANTIA

Rodzina: Umbelliferae - Baldaszkowate
Występuje w południowej i środkowej Europie, głównie w górach. W Polsce występuje głównie na południu. Ma kwiaty białe lub czerwonawe w baldaszkach, lecz nie zebrane w baldach złożony, jak u większości przedstawicieli rodziny. Liście dłoniasto wcinane, podobne do liści klonu. Jest to jedna z ładniejszych roślin naszej flory, stąd dość często uprawiana jako ozdobna bylina ogrodowa lub parkowa. Wymaga podłoża umiarkowanie wilgotnego, przepuszczalnego, próchnicznego. Stanowiska półcienistego.

Odmiana: Lars
Kolor: jasnoczerwony

Kwitnienie: czerwiec-wrzesień
Wysokość rośliny: 50-60 cm
Stanowisko: półcień

FUNKIA Wide Brim Nazwa łacińska: HOSTA

shopping_728x90
Nazwa łacińska: HOSTA

Rodzina: Liliaceae - Liliowate
Obejmuje około 40 gatunków roślin zielnych pochodzących z Azji Wschodniej - większość z Japonii, niektóre z Chin i Korei. Rosną w lasach górskich, zagajnikach olchowych i wierzbowych, na podmokłych łąkach i w wilgotnych szczelinach skalnych. 
Pokrój: różny w zależności od gatunku i odmiany. Można spotkać odmiany miniaturowe lub dorastające 0,7-1m wysokości.
Liście: okazałe, tworzą rozety. Zależnie od odmiany różnią się wielkością, kształtem (sercowate, nerkowate, lancetowate) i kolorem. Mogą być jednolicie wybarwione; ciemnozielone, szaroniebieskie, seledynowe, żółtawe lub wielobarwne z białymi bądź żółtymi paskami i smugami. Powierzchnia liści może być matowa lub błyszcząca. Unerwienie liści jest bardzo mocno zaznaczone.
Kwiaty: kwiatostany dzwonkowate, koloru od białego, niebieskiego do fioletowego, fioletoworóżowego, zebrane w grona wyrastające na prostych łodygach, pojawiają się od VI do X. U niektórych odmian kwiaty pachnące.
Zastosowanie: do obsadzania klombów, obrzeży strumyków wodnych, ogródków skalnych, pojemników.

Odmiana: Wide Brim
Kolor: liść jasnozielony z białą obwódką

Kwitnienie: czerwiec-październik
Wysokość rośliny: 40-50 cm
Stanowisko: półcień

FUNKIA Patriot Nazwa łacińska: HOSTA

shopping_728x90FUNKIA 
Nazwa łacińska: HOSTA

Rodzina: Liliaceae - Liliowate
Obejmuje około 40 gatunków roślin zielnych pochodzących z Azji Wschodniej - większość z Japonii, niektóre z Chin i Korei. Rosną w lasach górskich, zagajnikach olchowych i wierzbowych, na podmokłych łąkach i w wilgotnych szczelinach skalnych. 
Pokrój: różny w zależności od gatunku i odmiany. Można spotkać odmiany miniaturowe lub dorastające 0,7-1m wysokości.
Liście: okazałe, tworzą rozety. Zależnie od odmiany różnią się wielkością, kształtem (sercowate, nerkowate, lancetowate) i kolorem. Mogą być jednolicie wybarwione; ciemnozielone, szaroniebieskie, seledynowe, żółtawe lub wielobarwne z białymi bądź żółtymi paskami i smugami. Powierzchnia liści może być matowa lub błyszcząca. Unerwienie liści jest bardzo mocno zaznaczone.
Kwiaty: kwiatostany dzwonkowate, koloru od białego, niebieskiego do fioletowego, fioletoworóżowego, zebrane w grona wyrastające na prostych łodygach, pojawiają się od VI do X. U niektórych odmian kwiaty pachnące.
Zastosowanie: do obsadzania klombów, obrzeży strumyków wodnych, ogródków skalnych, pojemników.

Odmiana: Patriot
Kolor: liść zielony z białym, szerokim brzegiem

Kwitnienie: czerwiec-październik
Wysokość rośliny: 60-70 cm
Stanowisko: półcień

FUNKIA Minuteman Nazwa łacińska: HOSTA

shopping_728x90
FUNKIA 
Nazwa łacińska: HOSTA

Rodzina: Liliaceae - Liliowate
Obejmuje około 40 gatunków roślin zielnych pochodzących z Azji Wschodniej - większość z Japonii, niektóre z Chin i Korei. Rosną w lasach górskich, zagajnikach olchowych i wierzbowych, na podmokłych łąkach i w wilgotnych szczelinach skalnych. 
Pokrój: różny w zależności od gatunku i odmiany. Można spotkać odmiany miniaturowe lub dorastające 0,7-1m wysokości.
Liście: okazałe, tworzą rozety. Zależnie od odmiany różnią się wielkością, kształtem (sercowate, nerkowate, lancetowate) i kolorem. Mogą być jednolicie wybarwione; ciemnozielone, szaroniebieskie, seledynowe, żółtawe lub wielobarwne z białymi bądź żółtymi paskami i smugami. Powierzchnia liści może być matowa lub błyszcząca. Unerwienie liści jest bardzo mocno zaznaczone.
Kwiaty: kwiatostany dzwonkowate, koloru od białego, niebieskiego do fioletowego, fioletoworóżowego, zebrane w grona wyrastające na prostych łodygach, pojawiają się od VI do X. U niektórych odmian kwiaty pachnące.
Zastosowanie: do obsadzania klombów, obrzeży strumyków wodnych, ogródków skalnych, pojemników.



Odmiana: Minuteman
Kolor: liść ciemnozielony z białą obwódką

Kwitnienie: czerwiec-październik
Wysokość rośliny: 50-60 cm
Stanowisko: półcień

FUNKIA Francee Nazwa łacińska: HOSTA

shopping_728x90 >FUNKIA 

 Nazwa łacińska: HOSTA 

  Liliaceae - Liliowate 

Obejmuje około 40 gatunków roślin zielnych pochodzących z Azji Wschodniej - większość z Japonii, niektóre z Chin i Korei. Rosną w lasach górskich, zagajnikach olchowych i wierzbowych, na podmokłych łąkach i w wilgotnych szczelinach skalnych. Pokrój: różny w zależności od gatunku i odmiany. Można spotkać odmiany miniaturowe lub dorastające 0,7-1m wysokości. Liście: okazałe, tworzą rozety. Zależnie od odmiany różnią się wielkością, kształtem (sercowate, nerkowate, lancetowate) i kolorem. Mogą być jednolicie wybarwione; ciemnozielone, szaroniebieskie, seledynowe, żółtawe lub wielobarwne z białymi bądź żółtymi paskami i smugami. Powierzchnia liści może być matowa lub błyszcząca. Unerwienie liści jest bardzo mocno zaznaczone. Kwiaty: kwiatostany dzwonkowate, koloru od białego, niebieskiego do fioletowego, fioletoworóżowego, zebrane w grona wyrastające na prostych łodygach, pojawiają się od VI do X. U niektórych odmian kwiaty pachnące. Zastosowanie: do obsadzania klombów, obrzeży strumyków wodnych, ogródków skalnych, pojemników.




Kolor: liść zielony z białym brzegiem

Kwitnienie: czerwiec-październik
Wysokość rośliny: 60-70 cm
Stanowisko: słoneczne lub półcień

FUNKIA Fire and Ice Nazwa łacińska: HOSTA

728x90travelaff222 Image Banner 728 x 90
Nazwa łacińska: HOSTA

Rodzina: Liliaceae - Liliowate
Obejmuje około 40 gatunków roślin zielnych pochodzących z Azji Wschodniej - większość z Japonii, niektóre z Chin i Korei. Rosną w lasach górskich, zagajnikach olchowych i wierzbowych, na podmokłych łąkach i w wilgotnych szczelinach skalnych. 
Pokrój: różny w zależności od gatunku i odmiany. Można spotkać odmiany miniaturowe lub dorastające 0,7-1m wysokości.
Liście: okazałe, tworzą rozety. Zależnie od odmiany różnią się wielkością, kształtem (sercowate, nerkowate, lancetowate) i kolorem. Mogą być jednolicie wybarwione; ciemnozielone, szaroniebieskie, seledynowe, żółtawe lub wielobarwne z białymi bądź żółtymi paskami i smugami. Powierzchnia liści może być matowa lub błyszcząca. Unerwienie liści jest bardzo mocno zaznaczone.
Kwiaty: kwiatostany dzwonkowate, koloru od białego, niebieskiego do fioletowego, fioletoworóżowego, zebrane w grona wyrastające na prostych łodygach, pojawiają się od VI do X. U niektórych odmian kwiaty pachnące.
Zastosowanie: do obsadzania klombów, obrzeży strumyków wodnych, ogródków skalnych, pojemników.




Odmiana: Fire and Ice
Kolor: liść biały z zieloną obwódką

Kwitnienie: czerwiec-październik
Wysokość rośliny: 100 cm
Stanowisko: słoneczne lub półcień

FUNKIA Christmas Tree Nazwa łacińska: HOSTA

728x90travelaff222 Image Banner 728 x 90
FUNKIA 
 Nazwa łacińska: HOSTA 


 Rodzina: Liliaceae - Liliowate 

Obejmuje około 40 gatunków roślin zielnych pochodzących z Azji Wschodniej - większość z Japonii, niektóre z Chin i Korei. Rosną w lasach górskich, zagajnikach olchowych i wierzbowych, na podmokłych łąkach i w wilgotnych szczelinach skalnych. Pokrój: różny w zależności od gatunku i odmiany. Można spotkać odmiany miniaturowe lub dorastające 0,7-1m wysokości. Liście: okazałe, tworzą rozety. Zależnie od odmiany różnią się wielkością, kształtem (sercowate, nerkowate, lancetowate) i kolorem. Mogą być jednolicie wybarwione; ciemnozielone, szaroniebieskie, seledynowe, żółtawe lub wielobarwne z białymi bądź żółtymi paskami i smugami. Powierzchnia liści może być matowa lub błyszcząca. Unerwienie liści jest bardzo mocno zaznaczone. Kwiaty: kwiatostany dzwonkowate, koloru od białego, niebieskiego do fioletowego, fioletoworóżowego, zebrane w grona wyrastające na prostych łodygach, pojawiają się od VI do X. U niektórych odmian kwiaty pachnące. Zastosowanie: do obsadzania klombów, obrzeży strumyków wodnych, ogródków skalnych, pojemników.

Odmiana: Christmas Tree
Kolor: liść ciemnozielony z żółtą obwódką

Kwitnienie: czerwiec-październik
Wysokość rośliny: 60-70 cm
Stanowisko: słoneczne lub półcień

FUNKIA Brim Cup Nazwa łacińska: HOSTA

 FUNKIA 
Nazwa łacińska: HOSTA

Rodzina: Liliaceae - Liliowate
Obejmuje około 40 gatunków roślin zielnych pochodzących z Azji Wschodniej - większość z Japonii, niektóre z Chin i Korei. Rosną w lasach górskich, zagajnikach olchowych i wierzbowych, na podmokłych łąkach i w wilgotnych szczelinach skalnych. 
Pokrój: różny w zależności od gatunku i odmiany. Można spotkać odmiany miniaturowe lub dorastające 0,7-1m wysokości.
Liście: okazałe, tworzą rozety. Zależnie od odmiany różnią się wielkością, kształtem (sercowate, nerkowate, lancetowate) i kolorem. Mogą być jednolicie wybarwione; ciemnozielone, szaroniebieskie, seledynowe, żółtawe lub wielobarwne z białymi bądź żółtymi paskami i smugami. Powierzchnia liści może być matowa lub błyszcząca. Unerwienie liści jest bardzo mocno zaznaczone.
Kwiaty: kwiatostany dzwonkowate, koloru od białego, niebieskiego do fioletowego, fioletoworóżowego, zebrane w grona wyrastające na prostych łodygach, pojawiają się od VI do X. U niektórych odmian kwiaty pachnące.
Zastosowanie: do obsadzania klombów, obrzeży strumyków wodnych, ogródków skalnych, pojemników.


Odmiana: Brim Cup
Kolor: liść zielono-biały z szeroką obwódką

Kwitnienie: czerwiec-październik
Wysokość rośliny: 35-45 cm
Stanowisko: słoneczne lub półcień

FUNKIA Blue Angel Nazwa łacińska: HOSTA

 FUNKIA 
Nazwa łacińska: HOSTA

Rodzina: Liliaceae - Liliowate
Obejmuje około 40 gatunków roślin zielnych pochodzących z Azji Wschodniej - większość z Japonii, niektóre z Chin i Korei. Rosną w lasach górskich, zagajnikach olchowych i wierzbowych, na podmokłych łąkach i w wilgotnych szczelinach skalnych. 
Pokrój: różny w zależności od gatunku i odmiany. Można spotkać odmiany miniaturowe lub dorastające 0,7-1m wysokości.
Liście: okazałe, tworzą rozety. Zależnie od odmiany różnią się wielkością, kształtem (sercowate, nerkowate, lancetowate) i kolorem. Mogą być jednolicie wybarwione; ciemnozielone, szaroniebieskie, seledynowe, żółtawe lub wielobarwne z białymi bądź żółtymi paskami i smugami. Powierzchnia liści może być matowa lub błyszcząca. Unerwienie liści jest bardzo mocno zaznaczone.
Kwiaty: kwiatostany dzwonkowate, koloru od białego, niebieskiego do fioletowego, fioletoworóżowego, zebrane w grona wyrastające na prostych łodygach, pojawiają się od VI do X. U niektórych odmian kwiaty pachnące.
Zastosowanie: do obsadzania klombów, obrzeży strumyków wodnych, ogródków skalnych, pojemników.


Odmiana: Blue Angel
Kolor: liść w niebieskie linie

Kwitnienie: czerwiec-październik
Wysokość rośliny: 100 cm
Stanowisko: słoneczne lub półcień


EPIMEDIUM Nazwa łacińska: EPIMEDIUM

728x90travelaff222 Image Banner 728 x 90
Nazwa łacińska: EPIMEDIUM


Rodzina: Berberidaceae - Berberysowate
Należy tu ok. 60 gatunków, występujących tylko w południowych Chinach. Poza tym mniej liczne gatunki występują w Azji centralnej, południowej i zachodniej, sięgając Europy. Liczne gatunki uprawiane są w ogrodach jako rośliny okrywowe. Roślina ma pokrój krzaczasty, rozrasta się przez kłącza. Liście z jajowatymi, ostro zakończonymi blaszkami o ostrych ząbkowanych krawędziach, na początku lekko czerwonawe, a jesienią intensywnie czerwone i czerwonobrunatne. Kwiaty są małe, zebrane w luźne kiście. 
Stanowisko półcieniste do cienistego. Gleba żyzna, wilgotna, przepuszczalna, bogata w składniki pokarmowe. Usuwanie starych liści prowokuje wyraźną zmianę barwy liści jesienią. Pod koniec zimy roślinę należy ściąć przy samej ziemi. Najlepiej sadzić tę bylinę w miejscach osłoniętych od wiatru i przykrywać na zimę. Roślina doskonale nadająca się do obsadzania nagich miejsc pod drzewami, gdyż dobrze rośnie nawet w glebie poprzerastanej korzeniami. 


Nov 10, 2012

CIEMIERNIK Nazwa łacińska: HELLEBORUS NIGER

Nazwa łacińska: HELLEBORUS NIGER



Rodzina: Ranunculaceae - Jaskrowate.
Liczy około 20 gatunków. Występuje szeroko w Europie (poza Europą północną): od Wysp Brytyjskich, poprzez Francję i Półwysep Iberyjski, Włochy, Karpaty i Alpy aż po Bałkany oraz w Azji: Azja Mniejsza, Kaukaz, Izrael.


Odmiana: Ballard hybrids
Kolor: fioletowy

Kwitnienie: luty-kwiecień
Wysokość rośliny: 30-50 cm
Stanowisko: półcień



 

Odmiana: Niger
Kolor: biały

Liście odziomkowe są zimozielone. Kwiaty średnicy 4-8 cm pojawiają się po 1-3 na mięsistych szypułkach, w zależności od pogody od stycznia do kwietnia. Czasami okres kwitnienia przedłuża się do maja, a kwiaty pojawiają się także późną jesienią od listopada. Kolor kwiatów jest biały z lekko zaróżowionymi brzegami listków okwiatu i ciemnieje różowo w miarę ich starzenia się. Ciemiernik biały należy uprawiać na glebie świeżej, próchnicznej i przepuszczalnej w miejscu półcienistym. Przed wysadzeniem rośliny na miejsce stałe, glebę należy głęboko przekopać, następnie dodać drobnego kompostu lub przefermentowanego obornika, gliny i wapna. Gatunek ten źle rośnie na glebie ciężkiej, wilgotnej, źle znosi również uszkodzenia korzeni, dlatego nie powinien być zbyt często przesadzany. 
Najlepiej rośnie wśród krzewów lub po drzewami liściastymi. 
Kwitnienie: styczeń-kwiecień
Wysokość rośliny: 30 cm
Stanowisko: słoneczne lub półcień




Odmiana: Spotted Hybrids
Kolor: j. fioletowy, nakrapiany

Kwitnienie: styczeń-kwiecień
Wysokość rośliny: 30-50 cm
Stanowisko: półcień







BRUNERA Nazwa łacińska: BRUNNERA


BRUNERA
Nazwa łacińska: BRUNNERA




Rodzina: Boraginaceae - Ogórecznikowate.
Lubi stanowiska cieniste lub półcieniste na glebie żyznej i próchnicznej ale przy dobrej wilgotności gleby rośnie bez problemów również w słońcu.
Ma piękne drobniuteńkie kwity do złudzenia przypominające kwiaty niezapominajki zebrane w luźnych baldachach rozkwitają już od połowy kwietnia w dużych ilościach, kwitnienie w sprzyjających warunkach trwa aż do końca maja.
Po przekwitnięciu liście dorastają do średnicy ok. 6 cm tworząc rozetę o wysokości ok. 40 cm. Nadaje się do nasadzeń pod drzewami i krzewami, ciekawie wygląda również nad naturalnymi i sztucznymi strumieniami

BOŻYKWIAT Nazwa łacińska: DODECATHEON MEADIA

BOŻYKWIAT
Nazwa łacińska: DODECATHEON MEADIA 




Rodzina; Primulaceae - Pierwiosnkowate.
Występuje na wschodnich wybrzeżach Ameryki Północnej. Jest to urokliwa bylina osiągająca wysokość 40 cm. Posiada wydłużone, jajowate liście, których długość dochodzi do 15 cm. Bylina nadaje się do ogrodów naturalistycznych i ogrodów skalnych. Dodecatheon wysadzany jest również na obrzeżach rabat w bezpośrednim sąsiedztwie innych bylin lub w sąsiedztwie drzew i krzewów. Takie umiejscowienie uzasadnione jest tym, że po przekwitnięciu część nadziemna rośliny obumiera. Oryginalne kwiaty bożykwiata, przypominające kwiaty cyklamena nadają się również do cięcia. Bylina najlepiej rośnie na glebach żyznych i próchnicznych, utrzymujących wilgoć do końca wiosny. Jeśli chodzi o stanowisko to najlepiej sprawdzi się ona w miejscach słonecznych i półcienistych.

BERGENIA Rotblum i Baby Doll Nazwa łacińska: BERGENIA




BERGENIA
Nazwa łacińska: BERGENIA
Rodzina: Saxifragaceae - Skalnicowate.
Nazwa rodzaju Bergenia pochodzi od nazwiska niemieckiego anatoma i botanika Karla Augusta von Bergena. Znanych jest obecnie osiem gatunków bergenii, występujących w środkowej i wschodniej Azji. Wszystkie są bylinami, które począwszy XIX wieku uprawiane są w Europie jako rośliny ozdobne. 
Bergenie tworzą grube, płożące się po ziemi kłącza. Z nich wyrastają zwykle długoogonkowe liście, w zarysie okrągłe, jajowate lub szerokoeliptyczne zebrane w rozety. Liście są gładkie, błyszczące, skórzaste, zimozielone, niekiedy ładnie przebarwiają się na zimę. Wielkość liści jest dość zmienna i zależy od gatunku. Pędy kwiatostanowe osiągają wysokość od 20 do 40 cm. Są one grube, mięsiste, często krwistoczerwone, zakończone wiechą szeroko dzwonkowatych kwiatów. Bergenie kwitną na biało, purpurowo, ale najczęściej na różowo w różnych odcieniach. Kwiaty utrzymują się długo, od kwietnia do maja, a niekiedy powtarzają kwitnienie jesienią. 
Zastosowanie: doskonale pasuje do ogrodów tematycznych – skalnych, wodnych, w których tworzy zielone, szeroko rozrastające się kobierce.


Odmiana: Baby Doll
Kolor: j. różowy

Kwitnienie: kwiecień - maj
Wysokość rośliny: 30-40 cm
Stanowisko: słoneczne lub półcień




Odmiana: Rotblum
Kolor: rożowo-czerwona

Kwitnienie: kwiecień - maj
Wysokość rośliny: 30 cm
Stanowisko: słoneczne lub półcień