Daglezja glauca
[Pseudotsuga menziesii Glauca]
[Pseudotsuga menziesii Glauca]
Sina odmiana daglezji, rośnie wolniej od daglezji zielonej i osiąga wielkość do 20 metrów. Korona wąska, z gałęziami skierowanymi bardziej pionowo w górę. Igły grubsze, sztywniejsze, zwykle nastroszone i szczoteczkowato ustawione na pędzie. Zabarwienie igieł bardzo zmienne - od sinozielonego aż po srebrzyste. Szyszki mniejsze, z dłuższymi, odgiętymi ku nasadzie łuskami okrywowymi.
Występuje w Górach Skalistych od Montany i Idaho po Arizonę i Nowy Meksyk. Rośnie w rejonach o suchym, kontynentalnym klimacie, w górach. Jest wytrzymała na suszę i niskie temperatury. Dobrze rośnie w warunkach wielkomiejskich i wykazuje odporność na dymy i zapylenie. U nas spotykana w parkach, natomiast rzadko sadzona w lasach. Polecana dla terenu całego kraju.
Jest drzewem szybko osiągającym znaczne rozmiary. Korowina na młodych drzewach gładka, szara, z licznymi, wypukłymi pęcherzami żywicznymi. Wyciśnięta z nich żywica ma charakterystyczny zapach. Natomiast u starych drzew korowina jest gruba. Pączki wydłużone, ostre, nie okryte żywicą, z przylegającymi łuskami. Igły równowąskie, spłaszczone, miękkie, u nasady zwężone w krótki ogonek, po roztarciu wydzielające zapach. Po opadnięciu igieł na gałązce pozostają owalne ślady, nieznacznie wystające ponad powierzchnię. Daglezja zalicza się do roślin jednopiennych. Kwiaty męskie żółte, zebrane w cylindryczne, drobne kotki, wyrastające pojedynczo w kątach igieł po spodniej stronie gałązek. Kwiaty żeńskie w małych, zielonych lub purpurowych szyszeczkach wyrastających na końcach bocznych pędów. Zwykle dotyczy to drzew w wierzchołkowych partiach korony, jednak u drzew swobodnie rosnących, w pełnym oświetleniu, pojawiają się na gałęziach bocznych. Szyszki jajowate lub jajowatocylindryczne, zwisające, dojrzewają w roku kwitnienia i opadają z drzewa w całości po wysypaniu nasion. Łuski nasienne cienki, lecz zdrewniałe, zaokrąglone, całobrzegie. Łuski nasienne cienkie, lecz zdrewniałe, zaokrąglone, całobrzegie. Łuski okrywowe dłuższe od nasiennych i wystające na zewnątrz, języczkowate, trójzębne, ząbek środkowy znacznie dłuższy od bocznych, ościsty. Nasiona ze skrzydełkami przyrośniętymi do ich części górnej. Siewki rozwijają 5-12 liścieni.
Jest cennym drzewem ozdobnym dla parków i innych typów zadrzewień, zwłaszcza tam, gdzie zależy nam na szybkim uzyskaniu tzw. wysokiej zieleni. Nadaje się do sadzenia pojedynczo i w grupach, także z innymi drzewami iglastymi. Przy dostatecznym oświetleniu długo utrzymuje pełne ugałęzienie koron nawet u drzew blisko 100-letnih, co należy wykorzystać w architekturze zieleni. Jest także niezastąpionym gatunkiem iglastym do zadrzewień krajobrazowych, w miejscowościach wypoczynkowych i uzdrowiskowych.
Daglezję rozmnaża się z nasion, które u nas dobrze dojrzewają. Nasiona wysiewa się wiosną do skrzyń inspektowych lub wprost na zagon (koniec kwietnia - początek maja). Jednoroczne siewki wymagają szkółkowania. Na miejsce stałe najlepiej wysadzać rośliny 4-5 letnie. Przesadzanie daglezja znosi dobrze, dzięki obfitemu systemowi korzeniowemu. Jest stosunkowo odporna na choroby grzybowe i szkodniki.
Występuje w Górach Skalistych od Montany i Idaho po Arizonę i Nowy Meksyk. Rośnie w rejonach o suchym, kontynentalnym klimacie, w górach. Jest wytrzymała na suszę i niskie temperatury. Dobrze rośnie w warunkach wielkomiejskich i wykazuje odporność na dymy i zapylenie. U nas spotykana w parkach, natomiast rzadko sadzona w lasach. Polecana dla terenu całego kraju.
Jest drzewem szybko osiągającym znaczne rozmiary. Korowina na młodych drzewach gładka, szara, z licznymi, wypukłymi pęcherzami żywicznymi. Wyciśnięta z nich żywica ma charakterystyczny zapach. Natomiast u starych drzew korowina jest gruba. Pączki wydłużone, ostre, nie okryte żywicą, z przylegającymi łuskami. Igły równowąskie, spłaszczone, miękkie, u nasady zwężone w krótki ogonek, po roztarciu wydzielające zapach. Po opadnięciu igieł na gałązce pozostają owalne ślady, nieznacznie wystające ponad powierzchnię. Daglezja zalicza się do roślin jednopiennych. Kwiaty męskie żółte, zebrane w cylindryczne, drobne kotki, wyrastające pojedynczo w kątach igieł po spodniej stronie gałązek. Kwiaty żeńskie w małych, zielonych lub purpurowych szyszeczkach wyrastających na końcach bocznych pędów. Zwykle dotyczy to drzew w wierzchołkowych partiach korony, jednak u drzew swobodnie rosnących, w pełnym oświetleniu, pojawiają się na gałęziach bocznych. Szyszki jajowate lub jajowatocylindryczne, zwisające, dojrzewają w roku kwitnienia i opadają z drzewa w całości po wysypaniu nasion. Łuski nasienne cienki, lecz zdrewniałe, zaokrąglone, całobrzegie. Łuski nasienne cienkie, lecz zdrewniałe, zaokrąglone, całobrzegie. Łuski okrywowe dłuższe od nasiennych i wystające na zewnątrz, języczkowate, trójzębne, ząbek środkowy znacznie dłuższy od bocznych, ościsty. Nasiona ze skrzydełkami przyrośniętymi do ich części górnej. Siewki rozwijają 5-12 liścieni.
Jest cennym drzewem ozdobnym dla parków i innych typów zadrzewień, zwłaszcza tam, gdzie zależy nam na szybkim uzyskaniu tzw. wysokiej zieleni. Nadaje się do sadzenia pojedynczo i w grupach, także z innymi drzewami iglastymi. Przy dostatecznym oświetleniu długo utrzymuje pełne ugałęzienie koron nawet u drzew blisko 100-letnih, co należy wykorzystać w architekturze zieleni. Jest także niezastąpionym gatunkiem iglastym do zadrzewień krajobrazowych, w miejscowościach wypoczynkowych i uzdrowiskowych.
Daglezję rozmnaża się z nasion, które u nas dobrze dojrzewają. Nasiona wysiewa się wiosną do skrzyń inspektowych lub wprost na zagon (koniec kwietnia - początek maja). Jednoroczne siewki wymagają szkółkowania. Na miejsce stałe najlepiej wysadzać rośliny 4-5 letnie. Przesadzanie daglezja znosi dobrze, dzięki obfitemu systemowi korzeniowemu. Jest stosunkowo odporna na choroby grzybowe i szkodniki.
Douglas glauca
[Pseudotsuga menziesii Glauca]
Sina variety of Douglas fir, grows more slowly than Douglas fir and reaches a size of up to 20 meters. Crown narrow, with branches directed more vertically upwards. Needles are thicker, stiffer, usually bristly and szczoteczkowato set to shoot. Coloration very variable needles - from sinozielonego to the silver. Cones smaller, with longer, odgiętymi to root okrywowymi scales.It occurs in the Rocky Mountains of Montana and Idaho to Arizona and New Mexico. It grows in areas with dry, continental climate in the mountains. It is resistant to drought and low temperatures. Grow well in urban conditions and exhibits resistance to fumes and dust. We encountered in parks, but rarely planted in the forests. Recommended for the whole country.Is a tree quickly attain large size. Korovin on young trees smooth and gray, with numerous resin blisters convex. Squeezed out of them, the resin has a characteristic smell. In contrast, in old trees is thick Korovin. Buds elongated, sharp, not covered with resin to the adjacent scales. Needles linear, flattened, soft, tapered at the base into a short tail, after trituration emit fragrance. After the fall of needles on a branch traces are oval, slightly protruding above the surface. Douglas is one of the monoecious plants.Yellow male flowers, collected in a cylindrical, small cats, which grow individually in the corners of the needles on the underside of twigs. Female flowers in small, green or purple szyszeczkach spring up at the ends of the side shoots. This normally applies to trees in the apical parts of the crown, but freely in trees growing in full light, appear on the lateral branches. Cones ovate or jajowatocylindryczne, pendulous, maturing in the year of flowering and fall from the tree in its entirety after wysypaniu seeds. Seed husk thin, but the woody, rounded, entire edges. Seed husk thin, but the woody, rounded, entire edges. Covering scales longer than the seed and the outwardly projecting, języczkowate, trójzębne, middle tooth much longer than the lateral bony. Seeds with wings przyrośniętymi their upper part. Seedlings grow 5-12 cotyledons.It is a valuable ornamental tree for parks and other types of trees, especially where we want to get so fast. high green. Suitable for planting singly and in groups, also with other conifers. When sufficient light branching habit long maintained a full crown, even in trees near the 100-letnih, which should be used in the architecture of the green. It is also an irreplaceable species of conifer trees to the landscape, the resorts and spas.Douglas reproduces from seeds, which ripen well with us. Seeds are sown in spring to inspektowych boxes or directly on the incursion (late April - early May). One-year seedlings require szkółkowania. At the permanent site is best planted plants 4-5 years old. Transplanting fir tolerate well, thanks to abundant korzeniowemu system. It is relatively resistant to fungal diseases and pests.
[Pseudotsuga menziesii Glauca]
Sina variety of Douglas fir, grows more slowly than Douglas fir and reaches a size of up to 20 meters. Crown narrow, with branches directed more vertically upwards. Needles are thicker, stiffer, usually bristly and szczoteczkowato set to shoot. Coloration very variable needles - from sinozielonego to the silver. Cones smaller, with longer, odgiętymi to root okrywowymi scales.It occurs in the Rocky Mountains of Montana and Idaho to Arizona and New Mexico. It grows in areas with dry, continental climate in the mountains. It is resistant to drought and low temperatures. Grow well in urban conditions and exhibits resistance to fumes and dust. We encountered in parks, but rarely planted in the forests. Recommended for the whole country.Is a tree quickly attain large size. Korovin on young trees smooth and gray, with numerous resin blisters convex. Squeezed out of them, the resin has a characteristic smell. In contrast, in old trees is thick Korovin. Buds elongated, sharp, not covered with resin to the adjacent scales. Needles linear, flattened, soft, tapered at the base into a short tail, after trituration emit fragrance. After the fall of needles on a branch traces are oval, slightly protruding above the surface. Douglas is one of the monoecious plants.Yellow male flowers, collected in a cylindrical, small cats, which grow individually in the corners of the needles on the underside of twigs. Female flowers in small, green or purple szyszeczkach spring up at the ends of the side shoots. This normally applies to trees in the apical parts of the crown, but freely in trees growing in full light, appear on the lateral branches. Cones ovate or jajowatocylindryczne, pendulous, maturing in the year of flowering and fall from the tree in its entirety after wysypaniu seeds. Seed husk thin, but the woody, rounded, entire edges. Seed husk thin, but the woody, rounded, entire edges. Covering scales longer than the seed and the outwardly projecting, języczkowate, trójzębne, middle tooth much longer than the lateral bony. Seeds with wings przyrośniętymi their upper part. Seedlings grow 5-12 cotyledons.It is a valuable ornamental tree for parks and other types of trees, especially where we want to get so fast. high green. Suitable for planting singly and in groups, also with other conifers. When sufficient light branching habit long maintained a full crown, even in trees near the 100-letnih, which should be used in the architecture of the green. It is also an irreplaceable species of conifer trees to the landscape, the resorts and spas.Douglas reproduces from seeds, which ripen well with us. Seeds are sown in spring to inspektowych boxes or directly on the incursion (late April - early May). One-year seedlings require szkółkowania. At the permanent site is best planted plants 4-5 years old. Transplanting fir tolerate well, thanks to abundant korzeniowemu system. It is relatively resistant to fungal diseases and pests.
No comments:
Post a Comment